Bu aralar halet-i ruhiyetim yine çok tuhaf bi seyir gösteriyor...belki baharın gelmesiyle birlikte havada yaşanan dengesizlikler ve gün içinde oluşan farklar benim bünyeye etki etti ve de yaramadı...bi an süper hissediyorum bi an tam down...birden bire...aniden...geçen cuma çok karmaşık bi gün yaşadım mesela...oldukca hareketli ve cesurca yine...planım bambaşkayken birdenbire çok başka bi hal aldı...sonra sorguladım kendimi her zaman yaptığım gibi ...pişman mıyım...hayır! yine olsa yine aynı kararı mı verirdim....evet! bu seçimim sonucunda üzüldüm ve sıkıntı yaşadım mı...evet! erken bi hareket miydi...evet! tekrar aynı soru...piman mıyım...HAYIR! sanırım ben böyleyim...bunu anladım...son zerresine kadar içimden geldiğim gibii davranıyorum son bi kaç yıldır...canım konuşmak mı istiyor...konuşuyorum...susmak mı istiyor ...susuyorum....koşmak mı istgiyor ...koşuyorum....durmak mı istiyor ...duruyırum...hızlı ya da yavaş ...herşeyin nasıl olması gerektiğine ben karar veriyorum ve tamamiyle komuta bende....joysticki ellerimde tutuyorum...iyi mi kötü mü bu durum bunu aradan geçen yıllar göstericek...ama kararlarım beni ben yapan şeyler...pe-lean i inşa ediyorum her gün...
bugün işyerinde sakin bir gün geçirdim...geçen haftanın çoğunda eğitimde olmam sebebiyle bir sürü kredi teklifi birikmişdi ve onlara yöneldim. bütün gün lunaparklardaki balyozla kafalarına vurdukca başka bir delikden çıkıveren yılanlar gibi önüme gelen işleri tüketmeye çabaladım...ortaya karışık takıldım...biraz ondan biraz bundan...hatta arada nefes alamadığımı hissedip çantamda acil durumlar için gezdirdiğim sigara paketini alıp aşağıya inip bi mola verdim kendime....hala elime yakışmıyor...hala çok komik gözüküyorum içerken...tüten bi baca gibiyim...ama bazen ağzımın içinde o tadı hissetmek isteyebiliyorum nadiren....sonrasında akşam oldu ve kendimi dansa attım...taxime geldim...meydandaki büfeden soğuk sandviçimi yedim ve de limonata...soğuk günlerdeki gibi tramwayla bi an önce amaç noktasına gitmek istemeyip bütün gün bitki gibi oturmanın verdii durağanlığı da üzerimden atma k ve bahar havasını hissetmek için hafif nisan rüzgarıyla birlikte taximin iğranç insanları arasında gezinmeye başladım...sonra bi süredir yapmak istediğim şeyi yaptım: galatasaray liselinin yanındaki sokakda sadece çizgi romanlar satan çok şirin bi tükkan keşfetmiştim geçenlerde gezinirken...ve büyülenmiştim adeta...çizgi romanın her türlüsünden ve artı olarak çeşitli animasyon kitapları, dergiler...kendimi kaybettim....oradan biri benim beğenim diğeri de tavsiye üzerine iki çizgi roman ve bi dergi aldım...ve bi de hayatımından küçük kesitleri not etmek ve planlarımı düzenlemek için minik bi ajanda...eskiden yaptığım gibi...bakalım zaman ayırabilecek miyim...ama denicem...çoooook mutlu oldum...eskiden çok sık yapardım....kendimi şımartmak...kendi kendime hediye almak....sabırsızlanıyorum okumaya başlamak için...heyecan verici...dans genel itibariyle kötü geçti...o kadar yorgundum ki ayaklarım mı beni götürdü oraya kadar yoksa ben mi ayaklarımı sürükledim hatırlamıyorum...bütün ders boyunca esneyerek hareket ettim...ve de kafkanın dönüşümündeki gregorun debelenmelerine benziyordu dans çabam....janjan bütün phrase leri ve hızlı gitti...ama yine de ben bi silkelendim ve kendime geldim...sonra da dansdan arkadaşımla köşe başındaki italyan dondurmacısından külahlarımızı alıp laflayarak taxime kadar yürüdük...ve ben eve gelmeyi başarabildim bi kez daha....
ve şimdi bu satırları yazıyorum...gözlerimi açık tutmaya çabalayarak...
bir kez daha kalbim kırıldı....ve ben en çok da kendimi suçluyorum bunun için...
bu arada zamandaki tesadüflerden biri daha...geçen haftasonu ottoda eğlendim...bu öğlen okkoda yemek yedim...veee akşam aldığım çizgi romanlardan birinden okko diye bi manga hikaye çıktıııı...gerçekten de hepimiz enerjiyiz ve farkında olmadan birilerini ya dabişileri hayatımıza çağırıoruz aslında...tanımlayamadığımız ve tanımadığımız tanrı da bizimle oyun oynayıp eğleniyor her gün....ve pilimin bittiği nokta.....iyi geceler dünya...
1 comment:
Post a Comment