BODRUM BODRUMMM...

Hayat!!!

O kadar zor mu

Atılır mıyız oyundan,

benzemezsek onlara

Bahane mi lazım

Mazeretimiz mi kalmamış

Çok ayıp olmuş

Çok ayıp olmuş

HayatO kadar zor mu

Takılır mıyız yolunda,

şekli gizli taşlara

Yetişmek mi lazım

Bahçemizde bir gül açmamış

Çok ayıp olmuş

Çok ayıp olmuş

Kız en güzel, en hafif giysisini giymiş

Oğlan renkli bir dünya boyamış

Kapkara kapılar sormuşlar onlara

Ayıp olmaz mı

Bu işler o kadar kolay mı

Ayıp olmaz mı

Geçen yaz...

Ben hiç kimselere haber vermeden Bodrum'a kaçmışım tekbaşıma 24 saatliğine...sürprizlerle ve meraklarla dolu...acaba? acaba? diyerek yol boyunca....uzun otobüs yolculuğu içinde uzun gece...sonra güneş doğmaya başlamış ve bodrum portresi belirmeye ve bu şarkı çalmaya...o yüzden belki de bu hüzün şarkı bana aslında umut-mavi-heyecan-tutku anımsatıyo...hayatımın en güzel 24 saati diyebilecek kadar çok sevdim ben o günü"M"ü...belki de hala....

kaçış günü...

kayboluş günü...

kayıp gün...